Το ντέρμπι έχει τελειώσει εδώ και δύο ημέρες, όμως ακόμα όλα τα φώτα είναι στραμμένα πάνω του! Γιατί έπρεπε να χαλάσει και αυτή η ματσάρα; Γιατί πάντα στην Ελλάδα να χάνουμε την ουσία; Γράφει η Μαρία Τσίχλα.
** Ο Κυριακάτικος αγώνας του ΟΑΚΑ ήταν ένας από αυτούς που σου αφήνουν γλυκόπικρη γεύση. Από τη μια σκέφτεσαι το γιατί ισοπαλία; Γιατί δεν κέρδισε η ομάδα μου; Από την άλλη όμως σκέφτεσαι ότι είδες ένα τόσο ωραίο ματς, που αξίζει να αφήσεις στην άκρη το αποτέλεσμα.
** Προσωπικά, παρά τα όσα έγιναν (θα μιλήσουμε αργότερα για αυτά) έφυγα από το ΟΑΚΑ με θετική διάθεση. Εκτός του ότι είδα έναν αγώνα διαφήμιση για το Ελληνικό ποδόσφαιρο, μου άρεσε η αντιμετώπιση που είχε η ΑΕΚ στην αναμέτρηση. Μου άρεσαν οι κινήσεις του Κωστένογλου, που ενώ αρχικά έκανε το λάθος με το 3-5-2, μετά άλλαξε το σύστημα, δεν δίστασε να κάνει αλλαγές και ανέτρεψε την κατάσταση.
** Από την άλλη πλευρά όμως ήταν πολύ καλή και η παρουσία του ΠΑΟΚ. Ο Φερέιρα είχε διαβάσει σωστά το παιχνίδι και τα άσχημα σημεία της ΑΕΚ κάτι που είχε ως συνέπεια να δούμε ωραίο ποδόσφαιρο, να δούμε φάσεις, να δούμε κάτι που επιτέλους μας άρεσε και ο αγώνας σε καμία περίπτωση δεν ήταν όπως όλα τα υπόλοιπα Ελληνικά ντέρμπι (σ.σ η αλήθεια είναι ότι θύμισε λίγο το ΑΕΚ-Ολυμπιακός 3-2).
** Το κακό όμως ξεκίνησε με το VAR. Και αν θέλετε τη δική μου γνώμη δεν ήταν κακό. Θα πρέπει πλέον στην Ελλάδα να προσαρμοστούμε και να καταλάβουμε το γιατί γίνονται κάποια πράγματα. Ναι και στο VAR γίνονται λάθη (σ.σ η φάση του γκολ του Μάνταλου), από την άλλη πλευρά όμως γίνονται και πολλά σωστά (σ.σ το χέρι του Μπακάκη). Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι και στο VAR παίζει ρόλο ο ανθρώπινος παράγοντας. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι όλο αυτό γίνεται για κάτι καλύτερο. Για σκεφτείτε όλα όσα έχουμε ζήσει στα προηγούμενα ντέρμπι. Καταστάσεις και φάσεις που αν υπήρχε τρόπος ο διαιτητής ή η ομάδα του να δουν ένα ριπλέι όλα θα ήταν διαφορετικά. Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή έτσι και το VAR χρειάζεται λίγο το χρόνο του.
** Βέβαια, στην προκειμένη περίπτωση όλα άρχισαν μετά το VAR και αλήθεια σας λέω εγώ ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πως και γιατί προέκυψε όλο αυτό. Γιατί πρέπει πάλι να έχουμε ανακοινώσεις; Γιατί πρέπει πάλι να έχουμε τον γνωστό πόλεμο; Γιατί; Γιατί; Γιατί; Ήταν ένας ωραίος αγώνας με ή χωρίς λάθη. Ήταν ένας αγώνας με πολύ κόσμο στο γήπεδο που το μόνο που έκανε ήταν να τραγουδάει, γιατί πρέπει λοιπόν για ακόμα μια φορά οι ανακοινώσεις να χαλάνε όλα όσα παλεύουν να χτίζουν οι προπονητές και οι ποδοσφαιριστές;
** Και αυτό που πάνω από όλα δεν χωράει το μυαλό μου είναι γιατί μια ομάδα θα πρέπει διαρκώς να προκαλεί, ενώ δεν το χρειάζεται. Είναι νταμπλούχοι, έχουν κάνει μια τρομερή επιστροφή τα τελευταία χρόνια, κάνουν καλές μεταγραφές, γιατί θα πρέπει πάντα μετά από όλα τα ντέρμπι να υπάρχει μια ανακοίνωση; μια μιζέρια; μια γκρίνια; Για να μην βάλω στην εξίσωση και όλα όσα έχουν γίνει στο παρελθόν και έφτασαν μέχρι το BBC.
** Ας κοιτάξουμε όλοι μας (μικρά και μεγάλα ψάρια) επιτέλους την ουσία. Το ποδόσφαιρο, το θέαμα, τον κόσμο. Εάν δεν σταματήσει όλο αυτό τίποταν δεν θα αλλάξει και τίποτα δεν θα γίνει καλύτερο.
ΥΓ1: Η αλήθεια είναι ότι είχα τους ενδοιασμούς μου για την μονιμοποίηση του Κωστένογλου και αυτό όχι γιατί δεν τον εκτιμώ, απλά γιατί θεωρώ ότι αν η ΑΕΚ ήθελε να στοχεύσει κάπου ψηλότερο θα χρειαζόταν κάποιον ποιον έμπειρο προπονητή. Και όμως μέχρι στιγμής διαψεύδομαι και είμαι χαρούμενη για αυτό. Ο Κωστένογλου είχε τα κότσια να φτιάξει το μπάχαλο που υπήρχε στα αποδυτήρια και να αλλάξει την ψυχολογία των παικτών του και εκτός από αυτό έκανε κάτι ακόμα που για εμένα είναι μεγάλη μαγκιά. Κατάλαβε το λάθος του, άλλαξε το σύστημα, ρίσκαρε με διπλή αλλαγή χωρίς να φοβηθεί και όλα αυτά του βγήκαν! Θα μπορούσε στη διπλή αλλαγή να έχει χάσει τα πάντα, όμως δεν το φοβήθηκε. Το έκανε και τελικά του βγήκε σε καλό. Αναμένουμε τη συνέχεια
ΥΓ2: Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τους Αλμπάνη, Γιακουμάκη και Ντέλετιτς βλέποντας στις κερκίδες του ΟΑΚΑ τους Βέρντε και Ζεράλδες μου δημιουργήθηκε η απορία: Τι συμβαίνει; Και αυτό είναι κάτι που θα αναλύσω άμεσα.
