Το παιχνίδι με την Κηφισιά ήταν ιδιαίτερα κρίσιμο για την ΑΕΚ, όχι μόνο γιατί είχε προηγηθεί η πρώτη ήττα της σεζόν και η κακή εμφάνιση στη Σλοβενία, αλλά και επειδή ακολουθούσε η διακοπή για τους αγώνες των Εθνικών ομάδων. Μια νέα γκέλα, λοιπόν, θα την κουβαλούσε η Ένωση για 15 ημέρες.

Η ΑΕΚ όμως δεν μπήκε στο ματς δείχνοντας να έχει αντιληφθεί τη σημασία του και όσα αναφέρω παραπάνω. Έκανε ένα κάκιστο πρώτο τριαντάλεπτο, στο οποίο βρέθηκε πίσω στο σκορ με 2-0, ενώ δέχτηκε και τουλάχιστον άλλες τρεις κλασικές ευκαιρίες – ανάμεσά τους κι ένα χαμένο πέναλτι.

Η ΑΕΚ «πιάστηκε αδιάβαστη» για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι. Έδειξε να μην είναι προετοιμασμένη για τα ατού της Κηφισιάς και, κυρίως, για το πώς θα αντιμετωπίσει τον Τετέι, ο οποίος δεν έκανε τώρα την πρώτη του καλή εμφάνιση στο πρωτάθλημα – το κάνει από την αρχή της σεζόν, βάζοντας δύσκολα σε κάθε άμυνα που βρίσκει απέναντί του.

Περίμενα, λοιπόν, μια ΑΕΚ πιο προετοιμασμένη και πιο σοβαρή στο συγκεκριμένο ματς. Ο τρόπος, όμως, που εξελίχθηκε το παιχνίδι, εκτιμώ ότι τελικά άφησε την ομάδα πολύ πιο κερδισμένη από το αν είχε παρουσιαστεί άψογα προετοιμασμένη από το πρώτο λεπτό.

Έχοντας πλέον ένα ικανοποιητικό δείγμα αγώνων – δεκαπέντε συνολικά – εκτιμώ ότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη σοβαρότητα με την οποία η ΑΕΚ του Μάρκο Νίκολιτς προσεγγίζει τα παιχνίδια της. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, η ομάδα έχει γίνει πολύ πιο ώριμη και αποτελεσματική σε σχέση με πέρυσι. Προφανώς θα υπάρξουν και παιχνίδια που δεν θα της βγουν, που δεν θα έχει «διαβασεί» σωστά ή που δεν θα παρουσιάσει την ίδια εικόνα. Όμως, από το πρώτο επίσημο ματς μέχρι σήμερα, δεν νομίζω ότι αμφισβητείται η σοβαρότητα και η τακτική προσέγγιση αυτής της ομάδας.

Το γεγονός ότι την είδαμε να βγάζει τέτοια αντίδραση και να ανατρέπει το σκορ, έχοντας μείνει μάλιστα και με δέκα παίκτες, έχει τεράστια αξία. Δεν την είχαμε δει ξανά σε παρόμοιες συνθήκες και δεν γνωρίζαμε πώς θα αντιδρούσε — όχι μόνο σε τέτοια κατάσταση, αλλά ακόμη και αν βρισκόταν πίσω στο σκορ με 1-0 σε ένα ματς πρωταθλήματος. Άλλωστε, η μοναδική φορά που είχε δεχτεί πρώτη γκολ ήταν στο παιχνίδι με την Άντερλεχτ στο Βέλγιο.

Η αντίδρασή της απέναντι στην Κηφισιά, το πώς πάλεψε ο Νίκολιτς το ματς από τον πάγκο αναζητώντας συνεχώς λύσεις, και φυσικά η δικαίωσή της στο τέλος, μπορούν να μας κάνουν να αισιοδοξούμε ότι αυτή η ομάδα έχει και τον χαρακτήρα για τα δύσκολα. Και σίγουρα, αυτή η νίκη μπορεί να κάνει και τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ να πιστέψουν ακόμη περισσότερο ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν σε κάθε δύσκολη συγκυρία.

Η νίκη αυτή, λοιπόν, έχει πολύ μεγάλη αξία. Είναι μια επιτυχία που στέλνει την ΑΕΚ στη διακοπή των Εθνικών ομάδων στην πρώτη θέση και με εξαιρετική ψυχολογία – έτοιμη να δουλέψει και να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο. Κυρίως, όμως, είναι μια νίκη που δημιουργεί στην ομάδα την πίστη ότι διαθέτει την ποιότητα και τον χαρακτήρα για να ξεπερνά όλα τα στραβά που μπορεί να προκύψουν μέσα σε ένα παιχνίδι.

Γιώργος Ζαβλάρης