Ήταν 21 Απριλίου του 2013 στο γήπεδο του Περιστερίου. Κανείς δεν ήθελε και δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που γινόταν. Η ΑΕΚ είχε και τυπικά υποβιβαστεί κάνοντας όλους τους φιλάθλους της να μην κοιμηθούν τόσο εκείνο το βράδυ, όσο και πολλά ακόμα.
Ουσιαστικά όλοι, όσο και αν δεν θέλαμε να το πιστέψουμε, είχαμε στο μυαλό μας τον υποβιβασμό το 2013. Και αν στο Περιστέρι μπήκε η… ταφόπλακα το μέλλον είχε ξεκινήσει να διαγράφεται από τον αγώνα κόντρα στον Πανθρακικό στο ΟΑΚΑ. Τότε η σκέψη του υποβιβασμού είχε ξεκινήσει να γίνεται πιο έντονη.
Ακόμα και σήμερα θυμάμαι πολύ έντονα πως παρακολουθούσαμε τα σκορ των υπόλοιπων αγώνων της τελευταίας αγωνιστικής, τα οποία όλα ήταν υπέρ της ΑΕΚ και το μόνο που χρειαζόταν ήταν ένα γκολ. Τα λεπτά περνούσαν αλλά τίποτα δεν γινόταν, μέχρι που ο Γιαννούλης σκόραρε και έστειλε στα τάρταρα όλους τους φίλους της Ένωσης.
῾Ὅλοι θα πληρώσετε! Όλοι εσείς που οδηγήσατε την ΑΕΚ στη διάλυση θα τιμωρηθείτε. Είτε στη φυλακή, είτε από τον Θεό θα το βρείτε μπροστά σας. Πατάμε ριστάρτ, θα επιστρέψουμε χωρίς λαμόγια και θα τρέμετε῾῾, ήταν οι πρώτες γραμμές του τότε κειμένου. Και στη συνέχεια το χάος. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον Δέλλα που προσπαθούσε να σηκώσει από το γρασίδι έναν έναν τους παίκτες που έκλαιγαν, όλη την αποστολή να φεύγει με δάκρυα στα μάτια, τους φιλάθλους που ήταν στο Περιστέρι που είχαν ήδη ξεκινήσει να τραγουδούν για την επιστροφή. Και το μεγάλο ταξίδι είχε ξεκινήσει.
Και από εκείνον τον Απρίλη του χάους, φτάσαμε στον Απρίλη του Κυπέλλου, του πρωταθλήματος και στον φετινό που διαφέρει πολύ. Όχι γιατί έχουμε κάτι να πανηγυρίσουμε, αλλά γιατί έχουμε κάτι που θα μας μείνει.
Γιατί περπατώντας στη Νέα Φιλαδέλφεια όλα έχουν αλλάξει. Η Αγιά Σοφιά είναι σχεδόν έτοιμη και τον Αύγουστο θα ανοίξει τις πόρτες της. Γιατί ο φετινός Απρίλης θα είναι ο τελευταίος που ένα πρωτάθλημα θα τελειώνει μακριά απ´ το σπίτι μας.
Πέρασαν βασανιστικά πολύ Απρίλιδες και γενικά πολλά χρόνια. Αλλά τα καλύτερα έρχονται και άπαντες ευελπιστούμε του χρόνου τον Απρίλη μαζί με την τραγική επέτειο του υποβιβασμού να γιορτάζουμε το πρώτο πρωτάθλημα στο σπίτι μας, στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Μαρία Τσίχλα
