Δώρα Γκουντούρα στο inAEK.com: Ο δρομός μέχρι το Τόκιο – Οι δυσκολίες και ο πόθος για Ολυμπιακό μετάλλιο!

0
skyline

Η Δώρα Γκουντούρα μιλάει στο inAEK.com, μετά την εξασφάλιση της πρόκρισης της στους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο. Η αθλήτρια της ΑΕΚ, γεννημένη στην Αθήνα το 1997, πέτυχε τον μεγάλο της στόχο, αφού συγκέντρωσε όσους βαθμούς χρειαζόταν στο πρόσφατο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βουδαπέστης και θα λάβει μέρος το καλοκαίρι στην Ολυμπιάδα, προσδοκώντας το χρυσό μετάλλιο!

Βρίσκεται πλέον ανάμεσα στις κορυφαίες 16 αθλήτριες στην παγκόσμια κατάταξη, με σημαντικές διακρίσεις στην καριέρα της, αφού κατά το παρελθόν έχει βραβευτεί με μετάλλια σε Παγκόσμια Κύπελλα και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Πλέον, στόχος της νεαρής πρωταθλήτριας, δεν είναι άλλος από το Ολυμπιακό μετάλλιο.

Αναλυτικά όσα δήλωσε:

Πώς ξεκίνησε το «ταξίδι» μέχρι το Τόκιο; Πώς εν μέσω πανδημίας έφτασες μέχρι την πρόκριση – Πόσο σε δυσκόλεψε η κατάσταση αγωνιστικά και ψυχολογικά;

Το ταξίδι για το Τοκίο, είναι ένα ταξίδι το οποίο ξεκινάει πριν από περίπου τρία χρόνια. Δεν είναι κάτι που ήρθε την τελευταία χρονιά. Προσπαθούμε εδώ και τρία χρόνια με τον προπονητή μου, με τον οποίο έχουμε μπει στην κατηγορία γυναικών, να χτίσουμε βαθμολογία για να προκριθούμε για το Τόκιο, πράγμα το οποίο είναι αρκετά δύσκολο, καθώς πρέπει να κατεβαίνεις σε δέκα τουρνουά το χρόνο, για να μαζεύεις βαθμολογία και να είσαι ψηλά στην παγκόσμια κατάταξη. Όσον αφορά την πανδημία, ήταν μία συνθήκη η οποία ήταν πολύ δύσκολη για μας. Καταρχάς, ψυχολογικά ήμασταν πολύ αγχωμένοι με το να κολλήσουμε ή εμείς ή οι δικοί μας άνθρωποι. Αλλά και γενικά με το πως θα άλλαζε αυτή η καθολική κατάσταση. Έπειτα, με το κομμάτι, το πιο πρακτικό που είχε να κάνει με τις προπονήσεις. Έπρεπε να ακολουθήσουμε συγκεκριμένα πρωτόκολλα, τα οποία μας δυσκόλευαν στην προπόνηση, αφού έπρεπε να κάνουμε τεστ, να απολυμάνουμε τους χώρους, να μην ερχόμαστε σε στενή επαφή με κανέναν, ενώ υπήρχε και συγκεκριμένος αριθμός ατόμων, που μπορούσε να εισέλθει στο Ολυμπιακό στάδιο, κάτι που μας δυσκόλευε. Αν και η ξιφασκία είναι ατομικό άθλημα, χρειάζεσαι συναθλητές για να κάνεις την προπόνησή σου. Ευτυχώς τον τελευταίο μήνα πριν φύγουμε για το Τόκιο, άνοιξε κάπως αυτό το περιθώριο. Οπότε είχαμε μία διευκόλυνση σ’ αυτό, αλλά όπως και να το κάνουμε, ήταν μία δύσκολη κατάσταση.”

Μετράς πλέον πολλές διακρίσεις στην καριέρα σου, αν και βρίσκεσαι ακόμα σε αρκετά νεαρή ηλικία. Είναι το μετάλλιο σε Ολυμπιακούς αγώνες η κορυφή των ονείρων σου; Είναι ο επόμενος σου στόχος;

“Προφανώς και ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες, είναι ένα όνειρο για μένα, το οποίο ελπίζω και εύχομαι να πραγματοποιηθεί και θα δουλέψω πολύ σκληρά γι’ αυτό. Παρόλα αυτά, ο αρχικός μου στόχος ήταν η συμμετοχή μου στους Ολυμπιακούς αγώνες, να παρευρεθώ εκεί, κάτι το οποίο πιστεύω από μόνο του είναι πάρα πολύ δύσκολο και αξιέπαινο αλλά παρόλα αυτά, δεν μου φτάνει. Εγώ όταν μπαίνω στο στάδιο να αγωνιστώ θέλω να βγω πρώτη. Αυτό δεν αλλάζει είτε είναι παγκόσμιο πρωτάθλημα, είτε είναι παγκόσμιο Κύπελλο, είτε πανελλήνιο πρωτάθλημα, είτε Ολυμπιακοί αγώνες. Οπότε, την ίδια προσπάθεια θα καταβάλλω και από κει και πέρα ελπίζω να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα.”

Ποιο είναι το πρόγραμμα σου εν όψει Τόκιο; Υπάρχει κάποιο ειδικό πρόγραμμα για όσους εξασφαλίσατε την πρόκριση; Ποια είναι η στήριξη της Πολιτείας και ποιες είναι οι δυσκολίες που υπάρχουν;

“Λόγω της κατάστασης με τον Κορωνοϊό, το πρόγραμμα το οποίο θα ακολουθήσουμε μέχρι το Τόκιο, δεν έχει γνωστοποιηθεί. Υπάρχει ένα αρχικό πλάνο, αλλά μέχρι να το επισημοποιήσει η παγκόσμια ομοσπονδία δεν το γνωρίζουμε. Σίγουρα πάντως, θα έχουμε ένα τουρνουά, ένα πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, για να μπορέσουν και οι αθλητές να αγωνιστούν και να βρεθούν στην καλύτερη δυνατή φόρμα. Όσον αφορά την Πολιτεία, είναι η αλήθεια πως υπάρχει στήριξη, ειδικά αυτή τη χρονιά που είναι η χρονιά των Ολυμπιακών αγώνων. Δεδομένων των συνθηκών βέβαια, το κράτος βοηθάει όσο μπορεί. Σίγουρα θα θέλαμε παραπάνω στήριξη, αφού όπως όλοι γνωρίζουν η προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς δεν έρχεται μόνο την τελευταία χρονιά, αλλά πρόκειται για ολόκληρες τετραετίες πίσω συνεχούς προσπαθειών. Θέλω να πιστεύω πως τώρα που το κράτος βλέπει πως υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν, κοπιάζουν και ιδρώνουν για να εκπροσωπήσουν τη χώρα, θα στηρίξουν περισσότερο την προσπάθειά μας.”

Αν και ξεκίνησες με άλλα σπορ, κατέληξες στην Ξιφασκία. Τι ήταν αυτό που σε κέρδισε; Ποιο είναι το μέλλον του αθλήματος στην χώρα μας; Υπάρχει οργάνωση και υποδομές για ανάδειψη νέων ταλέντων;

“Αυτό που με έκανε περισσότερο να καταλήξω στο άθλημα της ξιφασκίας, ήταν περισσότερο ο προπονητής μου, ο Θανάσης ο Δελενίκας, ο οποίος είχε τον τρόπο να με κάνει να περνάω πολύ καλά στην προπόνηση, να αγαπάω που βρίσκομαι σ’ αυτό το χώρο και να θέλω να πάω και την επόμενη μέρα. Το μέλλον της ξιφασκίας στη χώρα μας, δεν μπορώ να πω ποιο είναι, αφού είναι ένα άθλημα το οποίο δεν είναι πολύ διαδεδομένο ακόμα. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι είμαστε μία χώρα που έχουμε ταλέντα στη ξιφασκία, απλά το πρόβλημα με την Ελλάδα είναι πως στηρίζει τους αθλητές, εφόσον έχουν κάνει το αποτέλεσμα. Πιστεύω το “μπουστάρισμα” θα πρέπει να έρχεται ακόμα όταν ο αθλητής είναι νεαρός, για να καταφέρει να φέρει το αποτέλεσμα. Σίγουρα, ευελπιστώ σε μία βελτίωση της κατάστασης, από δω και πέρα μετά το Τόκιο.”

Ένα Ολυμπιακό μετάλλιο μπορεί να «απογειώσει» έναν αθλητή, αφού τον αναδεικνύει πολύ περισσότερο από ένα μέταλλιο σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ή Παγκόσμιο Κύπελλο. Σε προβληματίζει που η προσπάθεια σας για να αναγνωριστεί στον μέγιστο βαθμό, πρέπει να συνδυαστεί με ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς και όχι νωρίτερα;

“Η αδικία δεν έρχεται στο κομμάτι της αναγνωρισιμότητας από άποψη να σε χαιρετάει ο κόσμος έξω. Έρχεται όμως στο ότι, όσο δεν είναι διαδεδομένο ένα άθλημα οι χορηγοί δεν το προτιμάνε. Οπότε πιστεύω πως η Πολιτεία, θα έπρεπε καταρχάς να δώσει την ευκαιρία στα παιδιά να μάθουν νέα αθλήματα. Όχι μόνο για να φτάσει στο σημείο να στηρίζει αθλητές όπως εμάς, αλλά και γιατί δεν είναι όλα τα παιδιά για ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Καλό είναι να δίνουμε την ευκαιρία σε παιδιά να δουν κι άλλα αθλήματα, γιατί μπορεί να τους ταιριάζουν περισσότερο. Πώς όμως ένα παιδάκι θα ξέρει αν είναι καλός στη ξιφασκία, αν δεν το δοκιμάσει, αν δεν ξέρει καν τι είναι; Προφανώς και είναι στόχος μου να πάρω το μετάλλιο, πρώτον γιατί θέλω να δω τους κόπους μου να παίρνουν μορφή και να νιώσω αυτό το τεράστιο συναίσθημα να γίνω Ολυμπιονίκης, αλλά και γιατί θέλω να δώσω την ευκαιρία να ακουστεί το άθλημα, όχι για να μάθουν την Δώρα Γκουντούρα, αλλά για να ακουστεί ένα υπέροχο άθλημα όπως είναι η Ξιφασκία.”

Επιμέλεια: Φρίξος Νικολουλόπουλος